سازمان نظام مهندسی ساختمان (وظیفه فراموش شده سازمان نظام مهندسی ساختمان)
امروز با نگاهی به سیمای شهرها می‌توان فهمید که متأسفانه فقدان سیاست‌های صحیح توسعه کاربری‌های شهری موجب گسیختگی استخوان‌بندی اصلی شهرها شده و متأسفانه شهرها از انسجام ساختاری برخوردار نیستند.
ضرورت مشارکت و حضور فعال مهندسان در انتخابات سازمان نظام مهندسی ساختمان برای ورود حرفه‌مندان مهندسی به هیأت مدیره‌ها امری ضروری است. باید هدایت سازمان‌های نظام مهندسی ساختمان به افرادی سپرده شود که
علاوه بر مسئولیت پذیری، حس تعلق خاطر به شهرها را نیز داشته باشند و در حفظ هویت شهرها کوشا باشند.
در قانون سازمان نظام مهندسی ساختمان و کنترل ساختمان، اهدافی برای سازمان نظام مهندسی ساختمان تعریف شده است که از آن جمله می توان به تنسیق امور مربوط به مشاغل و حرفه‌های فنی و مهندسی در بخش‌های ساختمان و شهرسازی،
تأمین موجبات رشد و اعتلای مهندسی در کشور، بالابردن کیفیت خدمات مهندسی و نظارت بر حسن اجرای آن، ارتقای دانش فنی صاحبان حرفه، حمایت از مردم به عنوان بهره برداران از ساختمان‌ها و فضاهای شهری، حفظ و افزایش منابع
مواد و انرژی و سرمایه‌های ملی، فراهم ساختن زمینه همکاری کامل میان وزارت راه و شهرسازی و شهرداری‌ها و تشکل‌های مهندسی و حرفه ای ساختمان و … اشاره کرد.
دراین میان شاید بتوان وظیفه فراموش شده سازمان های نظام مهندسی را فراموش کردن «حرفه» دانست! زیرا با تعریفی که از واژه «مهندسی» در دایره‌المعارف‌های مختلف آمده است، مهندسی یعنی «به کار بردن علوم و فنون به منظور
طراحی و یا توسعه ساختارها، از طریق درک کامل ساختمان آن‌ها و یا به منظور پیش‌بینی کردن رفتار آن‌ها تحت شرایط و موقعیت‌های ویژه و معین. ضمن این که مهندس باید با تمام جنبه‌های مرتبط با موضوع از جمله هدف و کاربرد یک ابزار،
مسائل مالی و اقتصادی مرتبط با آن، چگونگی حفظ سلامتی و امنیت انسان و طبیعت حین طراحی، توسعه یا به کارگیری ابزار و وضعیت حقوقی و مالکیت آن، آشنایی کافی داشته باشند». اما امروز با نگاهی به سیمای شهرها می توان
فهمید که متأسفانه فقدان سیاست‌های صحیح توسعه کاربری‌های شهری موجب گسیختگی استخوان‌بندی اصلی شهرها شده و متأسفانه شهرها از انسجام ساختاری برخوردار نیستند. به طور خلاصه می‌توان گفت توجه به حمایت از
مردم به عنوان بهره‌برداران فضاهای شهری، قربانی توسعه‌های بی‌رویه و یک‌جانبه شهری شده است.
در این راستا شاید بتوان مهمترین مسأله را توجه به ضوابط مربوط به نحوه استفاده از زمین، از مکان‌یابی برای طرح‌ها تا تفکیک و احداث ساختمان‌ها و نیز مسائل انسانی دانست که باید به طور جدی‌تر مدنظر قرار گیرد. از دیگر سو، مردم به
عنوان بهره‌برداران ساختمان‌ها هستند که باید مورد توجه بیشتر باشند. قطعا تخصص مهندسان در تأمین آسایش و ایمنی و امنیت مردم کارساز است. این مورد در ساخت، تعمیر و نگهداری ساختمان‌ها همواره مورد توجه است. از نگاهی
روانشناسانه به محیط نیز، مهندسان در برابر سیمای شهر مسئول هستند.