فناوری های نوین درمصالح ساختمانی

 

مصالح ساختمانی به متریال هایی گفته می شود که به صورت طبیعی یا مصنوعی در صنعت ساخت و ساز مورد استفاده قرار میگیرند. مصالح طبیعی از معادن سطح زمین استخراج

می شوند و مصالح مصنوعی با استفاده از تکنولوژی های جدید تولید میشوند.

برخی از مصالح مصنوعی نسبت به مصالح طبیعی از دوام و مقاومت بالاتری برخوردار بوده و در برابر شرایط متغیر جوی دچار آسیب نمی شوند. ساخت یک سازه محکم و اصولی باید

بر اساس آگاهی از مصالح ساختمانی و خواص آنها صورت گیرد. هنگامانتخاب مصالح ساختمانی توجه به ویژگی ها و خصوصیات آنها امری بسیار ضروری می باشد زیرا در صورت انتخاب مصالح

نامرغوب عمر مفید سازه کاهش یافته و در کوتاه مدت دچار آسیب خواهد شد. به طور کلی مصالح ساختمانی دارای خواصفیزیکی,پشیمیایی و مکانیکی هستند.:

 

خواص فیزیکی

 

خواص فیزیکی به تمام آنچه که به ظاهر مصالح مربوط است اشاره دارد از جمله جرم, وزن, تخلخل, رنگ, چگالی, ابعاد و … . علاوه بر آن این خواص ویژگی هایی نظیر نفوذناپذیری

در برابر آب و رطوبت, مقاومت در برابر حرارت و یخ زدگی و واکنش در برابر شرایط متغیر جوی را نیز در بر می گیرد.

 

خواص شیمیایی

 

خواص شیمیایی تاثیر مواد شیمیایی نظیر اسیدها و بازها, روغن ها, آب, نمک ها, حلال ها و … را بر مصالح مورد بررسی قرار می دهد. علاوه بر آن این خواص تاثیر شیمیایی مصالح

مجاور را نیز تحلیل و بررسی می کند.

 

خواص مکانیکی

 

خواص مکانیکی مقاومت کششی, برشی, پیچشی و فشاری مصالح را ارزیابی می کند. این خواص به بررسی سختی مصالح و تغییر شکل مواد بر اثر بار وارد آمده پرداخته و خاصیت

چکش خواری مصالح و مقاومت آنها را نیز در بر دارد.

 

امروزه با پیشرفت تکنولوژی تدابیر بسیاری در خصوص بالا بردن سطح کیفیت مصالح اندیشیده شده است. فناوری نانو یکی از تکنولوژی های به کار رفته در ارتقاء عملکرد مصالح است

که نقش موثری در بالا بردن عمر سازه و ذخیره انرژی ایفا می کند. امروزه به دلیل کمبود منابع انرژی, ذخیره آن اهمیت بسیاری دارد خصوصاً در حوزه ساختمان سازی که درصد بالایی

از انرژی در ساختمان های تجاری, اداری و مسکونی مصرف می شود. مهندسین و متخصصان حوزه ساخت و ساز به منظور افزایش مقاومت ساختمان و عملکرد مصالح در آن برنامه های

متعدی اجرا نموده اند که افزودن نانوذرات به مصالح ساختمانی از جمله این برنامه ها می باشد. افزودن نانوذرات به مصالحی مانند فلز, سیمان و بتن ویژگی هایی نظیر مقاومت در برابر حرارت,

مقاومت کششی, قابلیت تمیزشوندگی و خودترمیمی را تقویت می کند.